همینه که هست ...
| با همه‌ی وجه اجتماعی و موقعیت شغلی رده بالایی که داشت اونقدری خاکی و با معرفت بود که وقتی بهش گفتم وقت داری باهات مشورت کنم، در جا گوش و چشم و تجربه‌اش رو بهم پیشکش کرد. یک ساعت برام حرف زد و از تجربه‌هاش گفت و من عین یک ساعت رو گوش کردم و دلگرم شدم. دست آخر بهم گفت پررو باش دختر! پررو باش! اگه دری به روت بسته شد تو از پنجره برو. بعد من با خودم فکر کردم ذاتاً آدم پررویی نیستم و برعکس، خیلی هم ملاحظه کارم. زورم نمیرسه پررو باشم، یعنی راستش یه چیزی درونم هست که به این رو دار بودن، می‌چربه. یه چیزی شاید از جنس غرور و عزت نفس. حالا خود شخص شخیص محترمش دری رو به روم بسته! می‌دونم منتظر نشسته و کمین کرده که از پنجره برم ولی خب نهایتاً من ته زورمو جمع کردم و یه بار در زدم ! |
یه روزی یه جایی خوندم ، تا کسی نگفته مزاحمی ، پس مزاحم نیستی ، این خیلی بهم کمک کرد
اولاش سخته ولی خوب بعد کم کم بهتر میشه
خارجی ها خوبن تو این موضوع ، چیزی به اسم تعارف ندارند و این عالیه
آدم تکلیفشو می دونه
پررو بودن خوب نیست
ولی پررو بودن درجاتی داره ، برای یک آدم درون گرا ، پررو بودن یعنی نرمال بودن
ما از درون خودمون رو سرکوب میکنیم ، یعنی دوست نداریم تذکری بشنویم برای همین خیلی قبل از این که رفتارمون واقعا پرروگری باشه متوفق میشیم ، حتی وقتی پررو بخوایم باشیم ، سر مرز نرمال بودن متوقف میشیم
شرایط‌ها رو ما ایجاد میکنیم،
خوشبین بودن برای باز شدن دری ثمره‌ی امیده،
و امید واقعا چیز مضحک و مزخرفیه! :)
منم تقریبا تو شرایط شما بودم بقول شما یه چیزی مثل غرور یا عزت نفس همیشه جلو راهم رو میگرفت ولی از یه دوره ایی به تصمیم گرفتم عوض بشم الان نمیگم صددرصد ولی خیلی بهتر شدم
با احترام ، به نظرم این چیزها ربطی به خاکی و با معرفت بودن نداره! تقریبا همــــه مردها اگه یک دختر ناز و خوشگل و خوش صدا بهشون پیشنهاد مشورت بده با کمال میل قبول میکنند!! جدی میگم! باور نداری برو تنتیجه تحقیقات رو برسی کن و ببین!!!
پرروئی یعنی چه؟ اگر منظورش از پررو بودن ، سعی و تلاش کردن هست ؛ به نظر من تو به اندازه کافی پررو بودی و هستی ؛ و در و پنجربه که سهل هست ، شاید اگر شرایطش پیش بیاد از دیوار هم داخل بشی!(نه فقط تو ، بلکه خیلی های دیگه هم.) از دختری با شرایط تو چه پرروئی انتظار میرفت که نداشتی؟ به موقع در دانشگاه دولتی قبول شدی ، به موقع هم ارشد دولتی قبول شدی و به اتمام رساندیش، سربازیت رو رفتی! اهل هیچ برنامه خلاف عرفی نبودی! دیگه از این پررو تر؟؟ به نظرم پررو بودن هم حدی داره. یا من درک نمیکنم. معمولا همیشه یه عیب بنی اسرائیلی روی انسان میذارند که عیب از تو هست و.... نه از اونها.
توی این چند سال آشنائی که باهات داشتم ؛ به نظر من تو نه تنها انسان پرروئی هستی بلکه به موقع ش رودار هم هستی!! دیدم که میگم!!!(سوء تفاهم پیش نیاد ، دارم از حرف های خودت استفاده میکنم و قصد بی احترامی ندارم.)
بازهم میگم به نظر من پررو و رودار بودن هم حدی داره.
حرف آخر.
یه سری حرفها هست که راستش بنا به دلایلی ، دیگه نه حوصله ش رو دارم که در موردش حرف بزنم و نه شرایطش رو دیدم و دارم! به نظرم زندگی در عین ساده بودن ، پیچ و خم های خیلی خیلی خیلی زیادی داره. به نظرم یکی از بهترین راه های آگاهی از این موارد هم صحبتی با انسانهای خوب گذشته هست(از طریق نوشته ها و کتابهاشون.) مثلا اون جمله مولانا در چند پست قبلت که میگه: چون راه رفتنی است توقف هلاکست. در عین اینکه کاملا درست و به جا هست اما به معنی این نیست که در زندگی همیشه در حال حرکت و تکاپو باشی ، بلکه گاهی اوقات نه تنها نباید رفت و حرکت کرد بلکه باید ایستاد و ساکن بود. چون گاهی اوقات خود همون حرکت کردن باعث هلاکت انسان میشه.(به نظرم مولانا در جاهای دیگه به این مورد هم اشاره کرده.) منتهی به مرور یاد میگیری و متوجه میشی که کجا محل و موقع رفتن هست و کجا محل ایستادن و ساکن بودن. توی پست قبل میخواستم اینو بهت بگم اما حوصله و شرایطش نبود.
احساس میکنم اونچه که در دوستی و برادری میدونستم و احساس کردم لازم هست رو بهت گفتم.(فکر کنم قبلا هم اینو بهت گفتم!!) بقیه ش دیگه به خودت برمیگرده ، اینکه بخوای برای دانستن و آگاهی بیشتر به سمت انسانهای بزرگ و الهی گذشته بری یا نه. اینکه بخوای به ثروت درونی و آرامش برسی یا نه. و خیلی چیزهای دیگه. نه تنها برای تو ، بلکه برای همه ما.
این احتمالا جزو آخرین نظرات بلند بالای من باشه. احتمالا.
پررو بودن رو اگه یاد گرفتی به ما هم یاد بده ... منم لازم دارم :(
ولی حس می کنم اگرم اون اخلاق رو یاد بگیریم هر بار استفاده ازش ما رو به چالش تعارض طور می کشه .
هر چیزی به اندازش خوبه
راست میگه پررو باش ولی فکرکنم منظورش از پررو بودن اون چیزی نبوده که برداشت شده تو اکثر نظرات دیدم
من حس کردم بیشتر منظورش اینه نا امید نشو اگه دیدی دری بسته ست نا امید نشی و غصه بخوری یا بشینی و کنار بیای چون هدفت برات مهمه مطمین باش که بهش میرسی و لیاقتش رو داری پس راههای دیگه رو امتحان کن از در و پنجره و... :) بیشتر بحث روی نا امید نشدن بوده فکرکنم البته
دوستت دارم دوست جونم
خیلی...
خوبی؟
نیستی؟؟
خدایا ، دوستان من ارمغانی از رحمت بی انتهای تواند ؛
خرسندشان دار به شادی ، سلامتی ، سعادت و سربلندی.
پررو بودن خیلی سخته ولی بعضی ها هم استاد این کار هستن