واکنش من وقتی داشتم پستت رو می خوندم ؛ یه اوهوم بلند و کشیده ....

+ حال ِ دلت همیشه خوب (: .

آره، اینطوری هم میشه دل آدم خوش باشه..
به عنوان یک بلاگر تاییدت میکنم یکتای دلنشینِ جان :)

سلام یکتای جان
جالبه من فکر میکردم باید برعکس باشه ، یعنی تا جایی که میشه از تایید شدن و بازخورد گرفتن فرار کنی ... اما انگار تو راست میگی ...

ایشالا همیشه همین جوری سرحال و راضی و خوشبخت و اینا، ببینیمت ^_^

چقدر قشنگ..
احساس رضایت درونی

همین که حالت خوبه یعنی همه چیز
اگر بخوای با سلیقه مردم خودتو خوب نشون بدی
تو می مونی هشتاد میلیون ملت با سلیقه های مختلف
هر کسی یه چیزی می گه و در نهایت دیگری ازت ناراضیه
پس درستش اینه دقیقا چیزی بشی که هستی
یعنی خودت :)

به تو چه وار؟ یاد چلوار افتادم....

این بازخورد گرفتن از دیگران مهمه چون ما بیش از حد زیر ذره بین خودمون قرار گرفتیم اما دیگران، از بیرون، یه کلیت می بینن و همین باعث می شه نظر و دیدگاهشون متفاوت از ما باشه اغلب. و واقعنم مهمه چیزی که خودت می دونی رو کس دیگه ای هم تایید کنه و بهت اطمینان خاطر بیشتری بده.

اصلا این تایید کردنه یه جور خوبیه!!! یه جوری که قند تو دل آدم آب میشه! ^__^
منم دوست دارم این تاییدو :)

همین خوبه که آرومی و فک میکنی که آزادی :)

اصن درستشم اینه که آدم انرژی‌های خوب و مثبث رو توی خودش نگه داره !!!
حاضرم با فرمولم ثابتش کنم :دی

سلام و عرض ادب
وبلاگ زیبایی دارین
من شما رو فالو کردم
لطفا شماهم منو فالو کنین
سپاس فراوان

حس و حال این روزهای منو، که نمی‌تونستم با کلمات بیانش کنم؛ شما نوشتی :)
آرزوم اینه همیشه همین‌قدر راضی و خوش‌بخت و خـــــوب باشین :)

دقیقا درسته
حال دل که خوب باشه همراه با رضایت درونی، آدم حس می کنه دیگه هیچی نمی خواد :)

جانا :)

حال خوب از خود آدم ناشی میشه دیگه (:
یعنی خیلی احساس راحتی پیدا میکنی وقتی واسه بقیه زندگی نمیکنی (:

سلام
خدارو شکر که خوبی و....
رضایت درونی خیلی خوبه ، من فکر میکنم باید یاد بگیریم این رضایت درونی رو خودمون برای خودمون ایجاد کنیم و وابستگی به دیگران رو هرچه بیشتر کم و کمتر کنیم. من از این نگاه و طرز برخورد وین دایر خوشم میآد: اینکه از بازخوردهای خوب دیگران خوشحال بشی اما در کل در بندش نباشی. اما با حرف تو هم موافقم ، اینکه گاهی نیاز هست کسانی از بیرون باشند تا راهی که انسان در پیش گرفته رو تائید ، و به اون دلگرمی و آرامش ببخشند ، مخصوصا برای کسانی مثل ما.(من فکر میکنم کسانی مثل رسول اکرم ، مولانا و ، اشو و.... از یه جائی به بعد احتیاجی به تائید و دلگرمی دیگران نداشتند. و اون رضایت درونی از جای دیگه ای براشون حاصل میشد. من فکر میکنم ماهم باید یه روز مثل اونها بشیم ، اگر میخوایم به اون آرامش و خوشبختی واقعی برسیم.) همچنین به نظر من مهم هست که کی یا چه کسانی تورو تائید یا رد میکنند ، پشت تائید یا رد کردن های خیلی از مردم هیچ حقیقت یا دانائی نیست ، و مثل آب خوردن مدام تغییر میکنه.(مثل آب خوردن.) و نباید روی اونها حساب کرد.

از این حرفا گذشته ، میخوام یه بازخورد خیلی خوب بهت منتقل کنم! تا پر از انرژی بشی!!

اگر از من بپرسند: بهترین ، زیباترین ، شجاع ترین ، محبوب ترین ، مهربان ترین ، داناترین ، و عاقل ترین انسان کیه ؟ انگشتمو به طرفت تو دراز می کنم و می گم: این نمی تونه باشه.(الان در چه حالی هست؟)

خدایا ،
دوستان من ارمغانی از رحمت بی انتهای تو اند ؛
خرسندشان دار به شادی ، سلامتی ، سعادت و سربلندی.

تایید چیز خوبی است:دی
شادیت برقرار