تقریباً 48 ساعت دیگه شب یلدا شروع میشه. در صفحات مختلفِ مجازستان از دو هفته قبل همه چیز بطور مسخره آمیزی به خاطر شب یلدا آف خورده ، از شکلات نوتلا و لباس زیر و کیف و کفش چرم و زیورآلات دهاتی اناری شکل بگیر تا فلان کافی شاپ و بهمان آرایشگاه معروف و اپیلاسیون و هر کوفت و زهر مار دیگه ای که فکرشو کنی! فقط به خاطر یه دقیقه لعنتی دارن خودشونو خفه می کنن. خب که چی ؟ همه که بیکار نیستن برن دور دور و تو هوای سرد و برفی، داغ داغ باقلا بخورن و هی بلند بلند بخندن و همدیگه رو سوپرایز کنن و برن کنسرت و استوری اینستاگرام لعنتی رو روی انگشت بچرخونن. یکی هم هست مثه من که مجبوره شب یلداش رو پشت میز پای لپ تاپ با کلی مقاله و تحلیل پیک انواع و اقسام نمودار آنالیز TEM و SEM غیره و ذلک سر کنه و هر 15 دقیقه یه بار به کل نظام آموزشی و دانشگاه و دانشکده و اساتید عالم فحش بده بزنه تو سر خودش ! همه که هندونه شب یلداشون قرمز و شیرین نیست، ما یه عمر هندونه هامون سفید و بدمزه ست و حافظ بهمون نمیگه " ای دل غم دیده حالت به شود دل بد مکن/ وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور " ، ما یه عمر پاییز رو جون می‌کنیم و زمستونو آه می کشیم ، یه عمر هی تو راهیم ، هی نمیرسیم هی نمیرسیم هی نمی رسیم هی نمی رسیم ... ما یه عمر هیچی برامون آف نمیخوره که هیچ، باید دوبل هم بهاشو بدیم و به پاش سگ دو بزنیم ، ما یه عمر یلدامون نا مبارکه ...  

 [1]

خبر دارین دلم براتون کوچولو شده ؟