خب اینجور مواقع باید منتظر یه اتفاق فوق العاده بود تا بتونه اون احساسات رو دوباره بیاره و شاید احساسات جدیدتر. اما خب بعضی هام مثل من میدونن دیگه اتفاقی هم قرار نیست بیفته

شاید خودت رو توی موقعیت های تازه باید قرار بدی هوم؟

دیگه نمیتونم مقاومت کنم...
آه :(

این اتفاق معمولا از سی سالگی یه بعد برای آدم پیش میاد. به سی سالگی خوش آمدید...

جالب بود حرفاتون

قبولش ندارم ولی

تو روی سخت قضا و قدر ندیدستی | هنوز آن چه تو را می نماید آستریست

گاهی اوقات عمیق تجربه کردن احساسات (حتی حسای بد) خودشون یه لذتن؛ والا منم خیلی وقته ترس عمیق نداشتم، درسته ترس چیز خوبی نیست اما همین که عمیق تجربه‌اش کنی یعنی یه چیزی توی وجودت زنده است اما وقتی این طوری نباشی، اون چیزه یعنی رفته تو اغما...
یکی من رو از کما در بیاره :/

شبیه پوچی میمونه این توصیفی که کردی

...

مثل وقتایی که دنبال یه چیزی می گردی و پیداش نمی کنی چون ذهنت عمیقن روش تمرکز کرده اما چند روز بعد یهو بی هوا چشمت بهش میفته و می بینی چقدر دست یافتنی بوده و تو اون روز ندیدیش. به نظرم این دوره هم می تونه همین طور باشه، باید اجازه داد کمی طول مدتش سپری بشه و بعد اون حسِ ناب به سراغت می آد. لازم نیست اتفاق خارق العاده ای هم بیفته لزومن، حتی ممکنه با تابیدن خورشید روی پوستت هم به حظ و کیفی جدید برسی.

سلام


هر چی قرار باشه پیش بیاد پیش میاد ، چندان فرقی نداره چقدر تلاش کنی ، چقدر زور بزنی، چقدر دست و پا بزنی یا حتی چقدر دعا کنی ... اغلب هیچ اتفاقی نمی افته ...(( از نظر تو و خیلی ها این شاید بد باشه اما.... من چنین حرفائی رو از مردم کوچه و بازار شنیدم و می شنوم(اونائیکه معمولا یا شناختی نسبت به زندگی و پروردگار عالم ندارند یا اگر شناختی هم دارند اون شناخت سطحی یا کم هست) ، اینکه دوست دارند همه چیز دست خودشون باشه و......... اما انسانهای بزرگ(اونائیکه نسبت به پروردگار عالم شناخت بیشتری دارند) از اینکه همه چیز دست انسان نیست و حرف آخر رو در نهایت پروردگار عالم میزنه شاد و خوشحالند ، و بابت این موضوع خدارو شکر میکنند.. برات توضیح میدند که چرا ، اگر کسی واقعا مشتاق فهمیدن دلیلش باشه میتونه بره و بخوانه(کتابها و حرفاشون هست).

معمولا همه انسانها در هر سنی(حتی نوزادی) دوست دارند همه چیز رو خودشون تعیین و تجربه کنند و انجام بدند(بدون دخالت هیچ فرد دیگه ای) اما اگر همین فرد دچار آسیب غیرقابل بازگشتی بشه ، اونوقت هست که میگه ای کاش کسی بود که به ما اجازه نمیداد که همه چیز دست خودمون باشه و خیلی از جاهای زندگی جلوی کارهای اشتباهمون رو میگرفت... به قول مهران مدیری: دیدم که میگم!


ای بسا چیزى را خوش نداشته باشید در حالیکه آن برای شما خوب است
و یا آنکه چیزى را دوست داشته باشید حال آنکه شرِّ شما در آن باشد
خداست که می‏داند و شما نمی‏دانید.(سوره بقره آیه ۲۱۶ )

و..

بر خداوند عزیز و رحیم توکل کن.(الشعراء/217)


به جان دوست که غم پرده بر شما ندرد
گر اعتماد بر الطاف کارساز(خدا) کنید.(حافظ)


مولانا هم توی فیه ما فیه میگفت: خدارو شکر که حرف آخر رو "در نهایت" پروردگار عالم میزنه و....

ما که نمیدونیم "در نهایت" چه چیز برامون خوب و چه چیز بد....
توکل به پروردگار عالم.


حرف آخر....
حرفی رو که من توی چندین خط طولانی زدم ، ریش قرمز(میلاد) به بهترین نحو توی چندتا نقطه بهت گفت... یکی از فرق های انسانهای بزرگ با بقیه این هست ، اینکه کوتاه صحبت میکنند.(و در عین کوتاهی معنارو هم میرسونن) با حرفاش موافقم.





خدانگهدار

هر چی قرار باشه پیش بیاد پیش میاد، چندان فرقی نداره چقدر تلاش کنی ، چقدر زور بزنی، چقدر دست و پا بزنی یا حتی چقدر دعا کنی ... اغلب هیچ اتفاقی نمی افته ..

کاملا با این قسمت موافقم و مدتیه که کاملا حسم همینه...

من طبق تجربه اسمشو میذارم کمبود عشق توی زندگی آدم! اگه عشق باشه واقعن واقعن بدون شعار هرروز آدم یه چیز جدید پیدا میکنه که باش حال میکنه... حال دلت که خوب باشه کلم حال خودتم خوب میشه

جامپینگ؟ :|
نظرت چیه یه مسابقه مچ اندازی هم با کوسه سفید گشنه برگزار کنی؟ :))

سلام

تو میتونی اینطور فکر کنی :) این که من دارم شعار میدم :)
هر کسی میتونه هر جوری که دلش میخواد فکر کنه ، تا وقتی که اون فکر باعث آسیب و اذیت دیگران نشده و نشه.

اما شما دو روز در کنار من زندگی کنی همه ی اینها رو دوباره میتونی تجربه کنی :دی
حیف من خودم ناموس دارم فقط :))

:)

منظور من این نبود! :)
منظورم این بود که اهمیتی نداره که تو یا دیگران فکر کنید که شعاری حرف زدم و میزنم یا نه!(البته با کمال احترام) خودم میدونم چی گفتم ، و این کافیه(حداقل برای خودم). دیگران رو گول زدیم ، خودمون رو که نمی تونیم. :)

انسان بر بد و خوب خویش به خوبی آگاه است
هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهائی بتراشد!.(قیامت / آیه 14 و 15)


من این آیه بالا رو خیلی قبول دارم و....

حرف آخر..
توی گذر زمان همه چیز بهتر معلوم میشه.. اینکه چه کسی تفکراتش سطحی یا شعاری بود و اینکه چه کسی.....



روزگارتون شاد

این نظر تو هست.... مثل شما فکر نمیکنم.
در این زمینه ها ، میتونم مثل آب خوردن برای هر حرفی که زدم کلی مثال های ساده زندگی بزنم ، اما ترجیح میدم اینکارو برای آدم خودش انجام بدم! از طرز برخورد انسانها میشه چیزهای زیادی متوجه شد.... و تو میتونی فکر کنی که شعاری یا کمال گرایانه بوده ، هر طوری که دوست داری. توی گذر زمان همه چی بهتر معلوم میشه ، به گذر زمان میسپاریم :) هرچند حالا هم معلوم هست! منتهی برای آدم خودش!.

یه چیز دیگه.
لطفا دیگه روی هوا برچسب نزن... مثلا اگر میگی حرف من شعاری یا کمال گرایانه بوده ، بیا و نشان بده و بگو.... حرفام هست ، میتونی نشان بدی که کجاش با واقعیت سازگار نداشته و شعاری یا کمال گرایانه بوده... من شاید در زمینه های دیگه شعاری صحبت کرده باشم اما در زمینه این پست تو فکر نمیکنم چنین کاری رو انجام داده باشم.

این حرفارو برای ادامه دوستی گفتم... به شخصه علاقه ای به ارتباط با کسانی که الکی و مثل آب خوردن به دیگران برچسب میزنن ندارم.... احتمال میدم خودت هم همینطوری باشی.

یه وب دیگه هم گفتم اینو: کلا این روزا یه دلتنگی نهان داره
:|

به حس هایی که تجربه کرده بودم فکر نکرده بودم ...
باید بهشون فکر کنم ...
خوب شد یادم انداختی (: .

اکثر ما به همین بی حسی مبتلا شدیم... بی عشقی...

سلام

من هیچ مشکلی با تفاوت دیدگاه ها ندارم ، هیچ مشکلی.
جبهه گرفتی نبوده.. فقط از برچسبی که "بی دلیل" بهم زدی خوشم نیامد ، همین.

بحث تفاوت دیدگاه یه چیز هست و بحث "بی دلیل" برچسب زدن به دیگری یه چیز دیگه.
به شخصه ترجیح میدم با دلیل همه چیز رو بهم نشان بدند(از جمله شعاری حرف زدن) و نه از روی حرف و مثل آب خوردن بی هیچ دلیلی.

منم نه علاقه ای به این بحث ها دارم و نه در حال حاضر وقتش رو.


و...
از نظر خودم ، نظر اولی که گذاشتم کمی مناسب نبود(طوری بود که مخاطبت میتونست اونو کمی توهین آمیز تلقی کنه و متقابلا خوب جواب نده!) ، هر چند من اونو بی هیچ قصد و غرضی نوشتم و فرستادم.. فقط میخوام بگم که من دلگیری یا جبهه گرفتی ندارم :) اگر قرار به ایراد گیری باشه ، من اول از خودم ایراد میگیرم که چرا بهتر ننوشتم و.... همین.



روزگارتون شاد

من که نمیگم نرو اما میگم حس نمی‌کنی جامپینگ یه نمور زیادی آدرنالین‌ناکه؟ :))

در این حد؟ :))
پس داری میری اقلاً از کنار برو :))

ای کاش این احساسات ضعیف تر نشن
و حداقل تو همون سطح قبل باشن